Engel

De Engelstied . . . De Tied dreef elker Dach flinker up Winachen doal – un elker Dach wuur Kristin dat Haart schwöörder. Solaang de beid Deerns dör d’ Huus jachterden, solaang muß see Bliedheit wiesen – man - wenner Heike un Ritoa över de Goodenachtgeschicht – de see de Wichters jeder Oabend vöörlääsen de - inschloapen ween, denn full de Bliedheit van hör ov – as so’n Ümhang, de de Störm wächweiht. Sied hunnerd Doach keem hör schnaas dat Huus as dod vöör – sied hunnerd Doach wee een Lokk in hör...