Vergangen ....
Wor de Noordseewellen
trekken an de Strand …
hevvt de Joarn wi sungen,
in us Freesenland.
Kunnen an de Dieken -
wor dat Gras so greun -
dör de Penner strieken,
wor de Blöömen bleun.
Niks is dorvan bleeven,
nu is d’ allens dod -
niks is mehr mit Leeven,
hier in d’ Möörgenrot.
Wäch de witten Strände,
wäch de bleuend Strüük -
sünd blods noch iistern Wände,
Natur ümto is süük.
Wor de Noordseewellen …
de Tied, de kummt nich wäär,
dat is as Kuusenkellen -
dat deit so gräsich säär.
Wor de Noordseewellen …
dat singt hier mehr keeneen –
man hört blods noch Vertellen,
dat dücht as harten Steen
ewaldeden
Bürgerreporter:in:Ewald Eden aus Wilhelmshaven |
1 Kommentar
Sie möchten kommentieren?
Sie möchten zur Diskussion beitragen? Melden Sie sich an, um Kommentare zu verfassen.