#Ikook - beleevt as vertellt

Nu weer dat avers de lesde Dag in'n Kinnergaarn, de Ferien fungen de anner Dag an un daarna schull dat för mi na de School hen gahn.

De Baas vun us Kinnergaarn, wi sään "Tante", weer vun Wien weg un een kunn dat mitkregen wegen de Aart wo se snacken de. "Kinners," sä se (hier översett), "hüüt wüllt wi maal een lüttjen Spazeergang maken, hen na dat Swemmbaad un wedder trüch." "Oh ja, Tante," sään wi daar, "dat is een fien Infall!"

Wi stevelt nu loos, ik mit mien lüttjen Broder anne Hand. As wi na'n Woold to lööp, keem wi ook an een Wisch vörbi un us Tante sä: "Laat us man daalsetten un een beten verpuusten!" Se smeet sik ook glieks up ehr Rüch un een Deern fröög ehr: "Dörf ik di keddeln, Tante?" "Man tau,", weer de Antwoort, "avers ni nich eisch warn!" Dat heet, bliff mi vun de Bost af! De Tante, se weer een "Twen" as wi hüütigendaags seggt, fung an sacht to grienen. Nu wulln annere Keddlers mitdoon un de Tante gniggert al wat luuder un aalt sik int Gras. "Griept man tau!", puust se nu al un wi knept un grabbelt nu alltohoop un överall hen  -  of  anne Been, Buuk, Bosem or Arms, dat weer nu egaal! "Kruup över mi!" hacht se nu un dat weer dat, wat wi doon deen. Ik keem to böverst to liggen, up ehr Bost. Dat weer nu heel un deel een nieget Geföhl as se to bevern un to krieschen anfung, mi fast holen un mi een Söten updrücken de. Dann weer dat mit eens vöörbi.

"Tante, Tante, köönt wi dat wedder mal maken? Dat weer een bannig goodet Speel!" "Ik weet dat ni," sä se da, "villicht na de Ferien? Avers ji dörvt tohuus nix vertelln, anners speelt wi dat ni wedder!"